Wat een prachtig vak!

Een tijdje geleden, op zo’n natuurlijk overnamemoment (vrijdag 30 juni en zaterdag 1 juli) was ik uitgenodigd op twee recepties, beide betreffende deals van cliënten van mij, die ik zelf had helpen sluiten. Twee transacties, die vrijwel elkaars spiegelbeeld waren. De eerste, op vrijdagmiddag, betrof een transactie waarbij ik de koopsters had begeleid. De verkopers bij deze deal (een echtpaar) vertrokken na de transactie naar Ibiza om daar permanent te gaan wonen en een nieuw leven op te bouwen. Zij hadden hun onderneming lang gehad en vonden het tijd om hun leven nog één keer een andere wending te geven.

Bij de tweede deal, die van de receptie op zaterdagmiddag, had ik de verkoopster begeleid. Zij zou direct na afronding van de transactie met haar echtgenote naar Frankrijk emigreren om daar een heel ander leven op te bouwen. Ook zij had in veertien jaar tijd een mooie onderneming opgebouwd en vond het nu welletjes. Twee transacties, die in totaal de levens van tien mensen drastisch zouden veranderen.

Dat realiseer je je pas echt als je op zo’n receptie bent. Je kent daar natuurlijk bijna niemand, behalve jouw cliëntes, hun echtgenoten en de wederpartij in de transactie. Maar die staan in het middelpunt van de belangstelling en moeten uiteraard met iedereen even praten. En de bemiddelaar van de wederpartij en nog een enkele attente accountant of adviseur, die ook aanwezig zijn, heb je nu juist de afgelopen maanden zo vaak gezien, dat je met hen gauw uitgesproken bent.

Evalueren

Als bemiddelaars onder elkaar evalueer je hooguit nog even het doorlopen proces met de wederpartij: waar dreigde het mis te gaan, wat had beter gekund, zijn beide partijen echt tevreden met de gang van zaken en met de uitkomst, enz. En als dat gedaan is, dan sta je in een rustig hoekje aan je champagne en aan je biertje, gewoon eens lekker om je heen te kijken. En dan zie je al die mensen, die voor jouw cliënt een leven hebben gevuld en die nu een tijdperk komen afsluiten: familie, vrienden, buren, kennissen, klanten, leveranciers en andere zakenrelaties. Er wordt gekust, er worden handen geschud, gefeliciteerd, cadeaus uitgereikt en er worden wensen uitgesproken: de verkopers wordt geluk toegewenst in het buitenland, een heerlijk nieuw leven, verdiend na een lange periode van hard werken en ‘bedankt voor de samenwerking die altijd zo plezierig geweest was’.

De kopers worden geluk gewenst met hun nieuwe ondernemerschap, gefeliciteerd met de koop van een mooie onderneming, toegeproost op de goede samenwerking in de toekomst en de continuering van de prettige relatie. Verkopers en kopers staan als feestvarkens glimmend schouder aan schouder, in het centrum van de aandacht. Iedereen is blij en vrolijk, iedereen is gelukkig.

En als je dat dan zo ziet en je laat dat eens rustig op je inwerken, dan besef je pas wat een prachtvak je als bemiddelaar uitoefent. Je helpt mee om dromen van mensen te realiseren, je verandert levens, je maakt mensen gelukkig. Doordeweek, als je bezig bent met al je ‘dossiers’, denk je in processen en transacties, in deals, in constructies, in vraag- en biedprijzen. Als je op zo’n receptie bent - en natuurlijk zal de champagne daar best debet aan zijn…- realiseer je je pas dat het daar niet om gaat. Het gaat om mensen, om levens, om plannen, om toekomst en om geluk. En om daar zo’n grote en belangrijke bijdrage aan te mogen leveren, dat is het mooiste wat er is!

Rob Beeren